Zgodnie z Kodeksem Cywilnym umowa spedycji jest zobowiązaniem się spedytora do wysłania lub do odbioru przesyłki na zlecenie klienta albo do dokonania innych usług związanych z jej przewozem. W takiej umowie należy określić:
1. przesyłkę,
2. rodzaj i zakres usługi spedycyjnej,
3. wynagrodzenie spedytora.
W sytuacji, gdy przewoźnik nie dokonuje przewozu przesyłki samodzielnie, ale powierza jego wykonanie innym przewoźnikom nie powoduje to przekształcenia umowy przewozu w umowę spedycji.
W takiej sytuacji, o tym jaka umowa została zawarta, decyduje nie rodzaj podejmowanych w ramach umowy czynności, ale treść zobowiązania.
Jeżeli przyjmuje się ofertę, w której mowa jest tylko o przewozie rzeczy, a żadne czynności nie wskazują na istnienie dodatkowych postanowień, które są charakterystyczne dla umowy spedycji, to umowa zawarta przez przyjęcie oferty jest umową przewozu, a nie umową spedycji. Dodatkowo należy wskazać, że nawet w przypadku, gdy taka osoba nie ma koncesji na przewóz, nie przekształca umowy przewozu w umowę spedycji.
Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 7 września 2016 roku, sygn. akt: I ACa 1421/15